In de kettingbrief van Tamara Hartman denkt zij terug aan de stiltes die zij tegenkwam in haar eigen familiegeschiedenis en de geschiedenissen van veel gemarginaliseerde Nederlanders. Zij pleit ervoor om aandacht te geven aan deze stiltes, opdat we de waarschuwing die de 4 en 5 mei-herdenkingen zijn, kunnen ontvangen.
