Dialogische recensie: Arnon Grunberg – Als ze het over Marokkanen hebben

“En dat is het probleem met Grunbergs 4 mei-voordracht. Zij leunt op een ervaring van de traumatische herontdekking van de geschiedenis die nog bleek te bestaan, die buiten de grenzen van de burgerlijke subjectiviteit aan het rotten en het broeien was. Een geschiedenis die wel bestond, maar waarvoor Grunberg zich niet heeft geïnteresseerd.” In reactie op Benjamin Schoonenberg geeft Pablo Kattenberg de voorzet aan een historisch-materialistische kritiek van Grunbergs 4 mei-voordracht, en de Nederlandse literatuur in het algemeen.

Recensie: G. T. M. Visser – Oorsprong en vrijheid. En ik werd die ik was gebleven.

Hoewel Visser niet teruggrijpt op ‘een autoriteit’ om zijn betoog kracht bij te zetten, lijkt hij toch veelvuldig een autoriteit te moeten accepteren: ‘de volte van het leven zelf’. Een raadsel dat zich terugtrekt bij elke poging die we ondernemen om het te benaderen. In hoeverre leunt de filosofie dan niet te sterk op de autoriteit van het leven dat zich aandient als een raadsel en blijft de filosofie zelf met een (betekenis-) leegte achter?