…
In dit gonzend — gretig — wurgensklare uur van
collectieve deining — hergroepering — fel glitchend
aankondigingsscherm “rouwen om het nu” bed rotting
— onbeschut in Starbucks — brandstichting —— in
Utrecht Centraal —— “Personeelstekorten” likken “zacht
— zacht — zacht” als vlammen — (Werknemers)
…
Poëzie
Het gebeurde toen ik Marx’s Grundrisse en Foucault’s Money-Measurement las (money, money, money)
…
Het is vooral vervreemdend om teksten te lezen van Mannen over vervreemding waar het woord money zo vaak in voor komt dat het als mannie gaat klinken, wat dan weer lijkt op manie en mannen (en dan zijn we volgens mij weer terug bij af; hebben die xenofeministen toch maar weer mooi gelijk). Vervreemding!
…
Notulen: trein, bos, schrijftafel
…
sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk vek sjk sjk vek sjk sjk sjk vek sjk sjk sjk sjk vek
…
Hoofdontbinding & verlichaming
…
bij licht, bij mens eindig ik. klopt mijn hart alleen
in mijn oor. zo drijf ik aan de oppervlakte
een zalmkleurige olievlek
als een kannibaal begin ik te eten van de pijn
…
Cyclus II – de wormen
…
Wanneer de zon ondergaat
en het donker wordt op de vlaktes
barst het hier van het leven
dat kreten uitlaat en gilt
enkel omdat het leeft
zo vol van leven is het hier
Weet je niet dat zij zullen blijven hier
als alles al vergaan is
dat na de mens
niet de machine komt
maar de natuur
…
“Ik ben kind van koninklijk kind”
…
In het galgenlied van mijn dromen zing ik
schor en schimmig in het verwarde licht –
de dichtersraven krassen schemering
en woorden slaan als houten hamers
op de kreukels van het platte vlees.
…
5 gedichten
…
Als het stil is hoor ik het ruisen van
Drank en varkensvet vermengd met knoflokige
Tapenade op een stukje stokbrood
…
cc
…
nu toch al enkele jaren buiten het boek
bloeit het park van mensen
een kind speelt op het fietspad
en ik vraag me af
of ik hem zou kunnen aanrijden
en hoe dat in zijn gang zou gaan
het kan waarschijnlijk niet
er is zoveel licht hier onder dit bladerdak
het dons dat in de lucht hangt
dempt ook de aankomst
van fietsen op een lichaam
…
Cyclus I – de vissen
…
Ik ben een god in het diepst van deze wijk / waar uitkeringsgerechtigden / en de geest van gentrificatie / samen in de supermarkt staan
…
De bescheiden getuige
Youna Mulock Houwer reageert op Yi Fong Au zijn gedicht “Wat moet / wat mag” (22 oktober). Daarin schrijft hij: “ik heb geen lichaam zegt iemand /
op een terras / alleen op gezette tijden”. Maar wat als je altijd een lichaam hebt?
…
De vraag over moeten of mogen bestaat niet
De lezer leest al langs mijn woorden
Ziet al een vrouw
…