Zitten op een bankje

Als u het mij toestaat, presenteer ik u hier op dit symposium over Lucebert in ongeveer 20 minuten een kleine associatieve beschouwing op Door de schaduwen bestormd. Ik zeg ‘associaties’, omdat ik niet wetenschappelijk en systematisch te werk ga, maar mij laat leiden door een intuïtie die ogenschijnlijk losstaande zaken met elkaar verbindt. Deze associaties werken voor mij verhelderend als ik Lucebert lees, en lees over Lucebert.

Celans ‘Dichtung’ en het poëtisch-geologische hooggebergte

De poëzie kent van oudsher (crypto-)metafysische, mystieke tendensen. De dichter streeft er in zijn gedichten naar op te gaan in ‘het hogere’, om zo zijn eigen vergankelijke bestaan op een talige manier te vergeten of te verleugnen. Daarentegen wacht Celans ‘ware woord’ in een geologisch hooggebergte, niet in een onbereikbaar metafysisch Jenseits.