Frank Keizer reageert op de eerste brief van Lars Meijer en vertelt over zijn kennismaking met Ouwens in 2011 en verbindt diens werk met zijn eigen politieke bewustwording.
Over Kees Ouwens
In deze zomerreeks blikken Lars Meijer en Frank Keizer op persoonlijke wijze terug op het experimentele oeuvre van dichter Kees Ouwens.
Het is de hulpeloosheid die hen breekt
…
Het zijn niet zozeer de aanvallen die anderen verontrusting aanjagen, hoewel ze zeker hun schrikwekkende eigenschappen hebben. Zeker in relatie tot mij – en het feit dat ik ook een zichtbare fysieke beperking heb – verwachten sommige mensen wellicht dat een epileptische aanval een stevige impact moet hebben op een al-gehandicapt lichaam, zo niet de geest die bij dat lichaam hoort. Als ze dan zien hoe ik er haast pragmatisch mee om ga en ook hoe ik daarna weer doorga (zo nu en dan te snel, ik geef het toe), wringt dat met hun perceptie van hoe een gehandicapt lichaam om zou moeten gaan met een grootse infractie op dat lichaam.
…
- #Over vertalen
- ...
Lost and Found in Translation
…
I’m not a linguist by any means, but I’ve always assumed that oppressed people’s languages, across the world, evolve and are shaped along similar lines, since a language will always rise to meet the experiences of its speakers. Similar social conditions require similarities in grammar and syntax.
…
- #Over vertalen
- ...
Verloren en gevonden in vertaling
…
Ik ben zeker geen taalkundige, maar ik heb altijd verondersteld dat de taal van onderdrukte mensen over de hele wereld langs vergelijkbare lijnen gevormd wordt en zich ontwikkelt, aangezien een taal altijd zal ontstaan om aan de ervaringen van haar sprekers te beantwoorden. Vergelijkbare sociale omstandigheden vereisen gelijkenissen in grammatica en syntax.
…
Laboria Cuboniks — Xenofeministisch Manifest: ZERO
…
Vrijheid is geen gegeven, en het is al helemaal niet gegeven door iets ‘natuurlijks’. De vervaardiging van vrijheid vraagt niet om minder, maar om meer vervreemding. Vervreemding is de arbeid waaruit vrijheid ontstaat.
…
Herfst / Tail end
…
In dit gonzend — gretig — wurgensklare uur van
collectieve deining — hergroepering — fel glitchend
aankondigingsscherm “rouwen om het nu” bed rotting
— onbeschut in Starbucks — brandstichting —— in
Utrecht Centraal —— “Personeelstekorten” likken “zacht
— zacht — zacht” als vlammen — (Werknemers)
…
Het gebeurde toen ik Marx’s Grundrisse en Foucault’s Money-Measurement las (money, money, money)
…
Het is vooral vervreemdend om teksten te lezen van Mannen over vervreemding waar het woord money zo vaak in voor komt dat het als mannie gaat klinken, wat dan weer lijkt op manie en mannen (en dan zijn we volgens mij weer terug bij af; hebben die xenofeministen toch maar weer mooi gelijk). Vervreemding!
…
Notulen: trein, bos, schrijftafel
…
sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk sjk vek sjk sjk vek sjk sjk sjk vek sjk sjk sjk sjk vek
…
Hoofdontbinding & verlichaming
…
bij licht, bij mens eindig ik. klopt mijn hart alleen
in mijn oor. zo drijf ik aan de oppervlakte
een zalmkleurige olievlek
als een kannibaal begin ik te eten van de pijn
…
Over Simone Weil I
Simone Weil was een Franse filosofe en politiek activist, wiens levensloop en gedachtegoed velen nog tot de verbeelding spreekt.
Op verzoek van de redactie schrijft Jan Mulock Houwer de eerste brief in een keten over de filosofe, met als uitgangspunt de vraag: Hoe heeft haar denken uw leven veranderd?
Cyclus II – de wormen
…
Wanneer de zon ondergaat
en het donker wordt op de vlaktes
barst het hier van het leven
dat kreten uitlaat en gilt
enkel omdat het leeft
zo vol van leven is het hier
Weet je niet dat zij zullen blijven hier
als alles al vergaan is
dat na de mens
niet de machine komt
maar de natuur
…
“Ik ben kind van koninklijk kind”
…
In het galgenlied van mijn dromen zing ik
schor en schimmig in het verwarde licht –
de dichtersraven krassen schemering
en woorden slaan als houten hamers
op de kreukels van het platte vlees.
…