geborgen in techniek roept Cyber ons en wij luisteren, we kijken in onze handpalm en lezen de vrome voorschriften in code, de reductie overtuigt, het tuig buigt naar een kant waar je nieuw bent, niets weet je ervan maar je hebt het gehaald, opgetild door mooie woorden

het geribd jasje van de koning is een folie van het harnas, een overbodig geworden wapenuitrusting, een uitgestulpte binnenkant, het is een flexibel pantser, een hoornig jasje, uitgespaarde ribben verraden een ruimte, ze bluffen, als eilanden

een stukje broncode tonen, de achterkant van een wandkleed wereldbeeld, het moederbord toont hoe de wilde wevers weven, het is de taal van de wereld die uit de kelen van de sirenen stroomt

…

de achterkant van beelden en woorden is code

…